Historia opisana przez Jean Sasson wydarzył się naprawdę. Miała miejsce w 1990 roku, kiedy irackie wojska Saddama Husajna najechały na Kuwejt. Jasmina nie była mieszkanką tego kraju. Pochodziła z Libanu, a na terenie okupowanego państwa znalazła się przez przypadek. Pracowała jako stewardessa i miała pecha, że jej lot zakończył się 1 sierpnia w Kuwejcie. Nazajutrz cała załoga miała lecieć do Dubaju, a następnie wrócić do Bejrutu. Niestety 2 sierpnia rano, wojska Iraku rozpoczęły okupację Kuwejtu. Jasmina zorientowawszy się w trudnej sytuacji, znalazła schronienie w domu rodziców swojej koleżanki, której bracia, zaangażowali się w walkę z okupantem. Chcąc odwdzięczyć się rodzinie za gościnę, dziewczyna zgodziła się przewieźć paczkę propagandowych ulotek. Wówczas trafiła w ręce irackiego patrolu, a następnie do niewoli. Nie było to jednak zwykłe więzienie, a zorganizowany przez jeden z irackich oddziałów, przymusowy harem. Każdy z żołnierzy miał swoją seksualną niewolnicę, którą brutalnie gwałcił nawet kilka razy dziennie. Mężczyźni mieli między sobą umowę, każdy z nich mógł ze „swoją kobietą” robić cokolwiek mu się podobało. Koledzy nie reagowali nawet wówczas, gdy ofiara krzyczała z bólu i błagała o litość. Druga reguła obowiązująca w tym koszmarnym wiezieniu, to dyskrecja. Żołnierze pilnowali, by nikt nie dowiedział się o ich „seksualnych zabawkach”.

Reklama

Kobiety wojennym łupem

„Wybór Jasminy” to nie tylko historia młodej dziewczyny, brutalnie wykorzystywanej przez irackiego żołnierza, ale obraz tego, jak na wojnie traktowane są kobiety. Mężczyźni zmuszeni do walki traktują je jak łup wojenny, który należy im się tak samo, jak pieniądze, czy dobra materialne zabierane pokonanym. Kobieta zostaje odczłowieczona, nie należy jej się szacunek. Bohaterka opisuje, iż żołnierze gwałcący swoje ofiary są przekonani, że sprawiają im przyjemność. Dziwią się, kiedy kobiety krzyczą z bólu, zmuszają je do tego, by zachwalały seksualną sprawność oprawców. Nie patrzą na swoje ofiary, jak na osoby zniewolone i brutalnie gwałcone. Kobiety są ich nagrodą i powinny być wdzięczne, że mogą obcować z tak walecznymi mężczyznami.
„Zasługujemy na to. Jesteśmy żołnierzami i ryzykujemy życie. Jesteśmy daleko od żon i przyjaciółek. To zrozumiałe, że potrzebujemy kobiet, żebyśmy mogli spełniać żołnierskie obowiązki. Jeśli mężczyźni nie mają kobiet, są zbyt miękcy, by mogli walczyć. Wiadomo to wszystkim rozumnym ludziom” – wyjaśnił Jasminie jej gwałciciel.

Oszukać oprawcę

Dziewczyna po kilku dniach pobytu w koszmarnym więzieniu orientuje się, że ma niewielkie szanse na przeżycie. Kobiety, które nudzą się żołnierzom, bądź nie spełniają ich seksualnych oczekiwać, są rozstrzeliwane. Jasmina wpada na pomysł, który jest dla niej jedyną szansą ratunku. Postanawia uwieść swojego oprawcę, który okazuje się być kapitanem oddziału gwałcącego kobiety. Dziewczyna zdobywa się na niewyobrażalny wysiłek i zaczyna odgrywać najważniejszą rolę w swoim życiu. Prawi komplementy swemu gwałcicielowi, zapewnia go o swej bezgranicznej miłości. Mężczyzna szybko łyka haczyk. Przynosi swojej niewolnicy prezenty, wyposaża jej celę w podstawowe wygody. Wkrótce zakochuje się w pięknej Libance i postanawia, iż zostanie ona jego drugą żoną. Dzięki temu, kiedy jego odział otrzymuje rozkaz odwrotu z Kuwejtu, kapitan nie zabija swojej niewolnicy, pozwala jej uciec i nakazuje jej, by odnalazła go w jednej z irackich wiosek. Jest przekonany, że dziewczyna go kocha i z chęcią wyjdzie za niego za mąż.

Walczyć o życie, czy o honor?

W książce oprócz Jasminy, poznajemy także inną ofiarę żołnierskich gwałtów. Pochodząca z Kuwejtu Lana jest przetrzymywana w celi obok. Ta młodziutka, śliczna dziewczyna została seksualną zabawką największego zwyrodnialca wśród irackich żołnierzy. Oprawca odczuwał satysfakcję z jej cierpienia, celowo ranił ją i zadawał jak największy ból. Krzywdził dziewczynę zapewniając, że będzie to robił, aż ją złamie. Miała wyznać, iż jest zachwycona jego seksualną sprawnością. Lana przysięgła sobie, że tego nie zrobi. Wolała dać się katować i gwałcić, niż powiedzieć swojemu oprawcy to, co chciał usłyszeć. Jasmina patrząc na upór i wytrwałość Lany czyni sobie wyrzuty. Może ona też powinna pozostać wierna sobie, a nie wykorzystywać kłamstwo, by uwieść kapitana? Wiedziała jednak, że gdyby postąpiła tak, jak jej przyjaciółka, zginęłaby w więzieniu. Postanawia więc realizować swój plan, choć do końca będą ją męczyły wyrzuty sumienia. Kiedy po zakończeniu okupacji Kuwejtu, relacjonuje swoją historię autorce książki, stwierdza, że do końca życie nie będzie mogła spojrzeć w twarz swojej rodzinie. Jest przekonana, że to, iż uwodziła gwałciciela, chcąc ratować swoje życie, zhańbi ją w oczach najbliższych.
Jasmina nie może także zrozumieć, jak to możliwe, że muzułmańscy mężczyźni, zrobili taką krzywdę muzułmańskim kobietom. Wiedząc, jak skromność i czystość są ważne w tej kulturze, gwałcili i poniżali swoje ofiary. Jasmina jest tym tak rozczarowana, że wykrzykuje pisarce, iż chce przestać być muzułmanką, marzy by zostać żydówką i zamieszkać w Izraelu. Pisarka ucisza dziewczynę, bowiem takie wyznanie przez muzułmanów byłoby potraktowane jak zdrada nie do wybaczenia.

Koniec wojny i koszmaru ciąg dalszy

Reklama

Okupacja Kuwejtu przez wojska Saddama Husajna trwała ponad 5 miesięcy. Wycofanie się Irakijczyków nie było jednak końcem dramatu Jasminy. Ona, oraz wiele innych kobiet zgwałconych przez obcych żołnierzy, otrzymała niechciany prezent od oprawcy. Nosiła w sobie jego dziecko. Kiedy się zorientowała, próbowała uzyskać pomoc. Jednak w islamie aborcja jest surowo zakazana, dlatego żaden lekarz nie podjął się takiego zabiegu. Kiedy okazało się, że kobiet z podobnym problemem jest więcej, rząd Kuwejtu stworzył dla nich specjalny ośrodek, w którym mogły liczyć na darmową opiekę medyczną. Na przerwanie pochodzącej z gwałtu ciąży im nie pozwolono. Większość dzieci narodzonych w ośrodku, została oddana do adopcji.
Pisarce nie udało się dowiedzieć, jakie były losy Jasminy, po narodzinach niechcianego dziecka. Czy dziewczyna odważyła się wrócić do rodziców, mimo iż w kulturze muzułmańskiej, zgwałcona kobieta jest hańbą dla swojej rodziny? A może zgodnie ze swoimi zapewnieniami, wyemigrowała do Izraela i przeszła na judaizm? Sasson dowiedziała się jedynie, że po opuszczeniu ośrodka dla zgwałconych kobiet, Jasmina wykupiła bilet do Libanu.
Losy Lany również nie są znane. Dziewczyna zniknęła wraz z irackimi żołnierzami wycofującymi się z Kuwejtu. Prawdopodobnie została zamordowana przez swojego oprawcę. Mogła również zostać uprowadzona do Iraku. Z pewnością jednak żołnierze nie puścili jej wolno, obawiali się bowiem, że seksualne niewolnice mogłyby wyznać światu prawdę o ich bestialskich czynach.

„Wybór Jasminy” to dramatyczna historia młodej kobiety, która stała się niewolnicą seksualną żołnierza. To również obraz tego, jak w realiach wojny traktowane są kobiety, bowiem dramat który spotkał główną bohaterkę, dotyka kobiety na całym świecie wszędzie tam, gdzie toczą się konflikty zbrojne. To kolejny dowód na to, że wojna nie ma w sobie nic romantycznego i częściej niż do bohaterstwa, prowadzi do wynaturzeń i bestialstwa.

Media