"Ferdydurke" na liście książek wartych przetłumaczenia na fiński

"Jeśli świetna książka nie zostanie na świeżo przetłumaczona, wtedy rzadko się do niej powraca (...)" - tak redakcja największej fińskiej gazety zatytułowała swój artykuł w dziale kultury. Wydawany w Helsinkach dziennik zwrócił się do ośmiu tłumaczy o wymienienie dzieł literatury pięknej, które nie są dostępne w języku fińskim.

Na liście około dwudziestu powieści, nowel i zbiorów poezji autorstwa światowych pisarzy i poetów, które według tłumaczy warto byłoby przetłumaczyć na fiński, znalazła się powieść awangardowa "Ferdydurke".

Przepełniona groteską i absurdem "Ferdydurke" z 1937 r., według duetu tłumaczy, małżeństwa Ville Keynasa i Anu Partanen, to "jedno z głównych dzieł polskiego mistrza", które "należy do grupy tzw. trudnych przekładów, ale jednak zostało przetłumaczone na inne języki".

Keynas jest znany m.in. z tłumaczeń na fiński literatury francuskiej m.in. dzieł Gustave'a Flauberta, Francois Rabelais, czy Georges'a Pereca, w tym szczególnie pozycji uznawanych za tzw. niemożliwe do przetłumaczenia ze względu na grę słowną czy bogactwo językowe. Z kolei Partanen znana jest z tłumaczeń na fiński utworów pisarzy hiszpańskich i argentyńskich m.in. Maite Carranzy, czy Julio Cortazara. Partanen i Keynas są również jednymi tłumaczami popularnej na fińskim rynku serii komiksów pt. "Kaczor Donald".

Powieść "Ferdydurke", ze słynnymi określeniami jak "gęba" czy "upupienie", której pierwsze tłumaczenia współrealizowane przez samego Gombrowicza ukazały się początkowo po hiszpańsku i francusku, obecnie jest dostępna w ok. trzydziestu językach, w tym po angielsku, niemiecku, szwedzku, słoweńsku, chińsku czy arabsku.

Spośród fińskich tłumaczeń dzieł Gombrowicza znana jest powieść "Pornografia" (1960 r.) w przekładzie opublikowanym w 1969 r., a także części z "Dziennika 1957-66" w przekładzie wydanym w 1992 r. W języku fińskim na podstawie dramatów "Ślub", "Iwona, księżniczka Burgunda" i "Operetka" w helsińskim teatrze wystawiane były sztuki teatralne.

Na opublikowanej przez "Helsingin Sanomat" liście pozycji wartych przetłumaczenia na fiński znalazły się m.in.: "Lochy Watykanu" Andre Gide'a (1914 r.); "Wieczór u Claire" Gajto Gazdanowa (1929 r.); "Wyrywacz serc" Borisa Viana (1953 r.), czy "Cryptonomicon" Neala Stephensona (1999 r.).