Ekspozycja „Deportacje mieszkańców Warszawy do Auschwitz po wybuchu Powstania Warszawskiego”, której autorką jest historyk z Centrum Badań w Muzeum Helena Kubica, dostępna jest pod adresem https://www.google.com/culturalinstitute/beta/exhibit/gQifNZci. Przygotowana została w języku polskim i angielskim.
Wystawa przybliża m.in. niemiecką politykę wobec cywilnej ludności Warszawy w okresie Powstania, a także losy mieszkańców, od masowych aresztowań i umieszczenia w obozie przejściowym w Pruszkowie, przez przewiezienie do Auschwitz i pobyt w obozie, aż do dalszych deportacji w głąb Niemiec lub momentu wyzwolenia w Auschwitz 27 stycznia 1945 r. Tekst historyczny wzbogacają fragmenty relacji i wspomnień oraz historyczne fotografie.
Po wybuchu Powstania, a także po jego stłumieniu, Niemcy wywieźli ze stolicy ok. 550 tys. mieszkańców oraz ok. 100 tys. osób z najbliższej okolicy miasta. Umieścili ich w utworzonym w tym celu obozie przejściowym w Pruszkowie. 55 tys. trafiło stamtąd do obozów koncentracyjnych, w tym ok. 13 tys. do Auschwitz II-Birkenau. Deportowane były m.in. kobiety w ciąży, dzieci i osoby w podeszłym wieku.
Pierwsze transporty z Pruszkowa dotarły do Auschwitz 12 i 13 sierpnia. Część więźniów w kolejnych tygodniach została przeniesiona do obozów w głębi Rzeszy. Ci, których nie wywieziono w 1944 r., zostali wyprowadzeni z obozu 18 stycznia 1945 r. tzw. marszem śmierci, kobiety i dziewczynki do Ravensbrueck i Bergen-Belsen, a mężczyzn i chłopców głównie do Mauthausen i jego podobozów. Nadejścia Armii Czerwonej w Auschwitz doczekało kilkuset więźniów z transportów pruszkowskich.
Google Cultural Institute umożliwia prezentację w Internecie i popularyzację skarbów kultury, archiwów, miejsc związanych z dziedzictwem narodów oraz materiałów historycznych. Zrzesza on już ponad 600 partnerów z 60 krajów i zawiera ponad 6,2 miliona obiektów muzealnych autorstwa ponad 8 tys. artystów.
Dotychczas Muzeum Auschwitz przygotowało już kilka wystaw dla Google Cultural Institute. Są poświęcone m.in. historii polskiego wojskowego ruchu oporu, więźniom Sonderkommanda, których Niemcy zmuszali do usuwania ciał zagazowanych, a także ewakuacji i wyzwoleniu obozu.