Rodowicz na scenie obecna jest nieprzerwanie od kilku dekad. Jak mówiła w jednym z wywiadów prasowych, ciągle ją zadziwia, że "chociaż co chwila pojawiają się nowe gwiazdy, które zajmują jakąś część rynku, >>ta Rodowicz<< ciągle ma swoje miejsce".

Reklama

Artystka wielokrotnie podkreślała, że koncertowanie sprawia jej wielką satysfakcję. "Kontakt z publicznością tak mnie napędza i tak mobilizuje, że śpiewam w sposób świeży, spontaniczny. Żywa muzyka ciągle jest dla mnie wielką frajdą. Niezależnie od tego, czy śpiewam tę >>Małgośkę<< po raz dwutysięczny, czy dwutysięczny pierwszy, robię to z taką samą radością. Muzyki nie da się wykonywać automatycznie" - mówiła piosenkarka.

Rodowicz gra około 100 koncertów rocznie. Koncertowała na całym świecie - w Europie, Ameryce, Azji i Australii. Grywała w filmach i widowiskach muzycznych, występowała na międzynarodowych festiwalach. Na Światowym Festiwalu Piosenki w Los Angeles w 1984 r. zdobyła wyróżnienie za "Niech żyje bal", a na międzynarodowych festiwalach muzyki country w 1980 roku w Oklahomie i w 1981 roku w Tulsa - nagrody. Wielokrotnie odnosiła sukcesy na festiwalach w Opolu i Sopocie, zwyciężała w plebiscytach popularności otrzymując tytuł "Piosenkarki Roku", a jej utwory - status "Piosenek Roku".



Urodziła się 8 grudnia 1945 roku w Zielonej Górze. Jest absolwentką warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. W młodości czynnie uprawiała lekkoatletykę m.in. w Kujawiaku Włocławek. Była mistrzynią Polski Młodziczek w lekkoatletyce w 1962 roku.

W 1962 roku startowała w eliminacjach do I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i pomimo faktu, że zakwalifikowała się do finału, nie wystąpiła w nim; akurat startowała w Mistrzostwach Polski Młodzików, gdzie wywalczyła 1. miejsce w sztafecie. W czasie studiów na AWF w Warszawie w sierpniu 1965 r. wokalistka związana była z big-beatowym zespołem Szejtany, a następnie z kabaretem Greg. Już wtedy zdobywała laury studenckich festiwali piosenki - w 1967 roku pierwszą nagrodę VI Ogólnopolskiego Konkursu Piosenkarzy Studenckich w Krakowie.

W 1969 roku Maryla wylansowała pierwszy duży przebój "Mówiły mu", za który otrzymała nagrodę na festiwalu w Opolu. Rok później ukazał się debiutancki album artystki "Żyj mój świecie", a ona sama rozpoczęła serię występów na festiwalach polskich i zagranicznych.

Reklama

W kolejnych latach piosenkarka dużo nagrywała, nieprzerwanie udzielała się także koncertowo. W 1973 roku podbiła Polskę jednym ze swoich największych przebojów - piosenką "Małgośka". Rok później uczestniczyła w otwarciu Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Monachium. Potem wylansowała kolejne swoje przeboje, jak "Sing-sing", "Damą być", "Dziś prawdziwych cyganów już nie ma", "Kolorowe jarmarki", "Do łezki łezka", "Remedium", "Niech żyje bal". Piosenki pisali dla niej najlepsi: Agnieszka Osiecka, Katarzyna Geartner, Seweryn Krajewski, Robert Janson, Jan Wołek, Romuald Lipko, Andrzej Sikorowski, Andrzej Zieliński.



Lata 80. to kolejne pasmo sukcesów - nowe płyty, udział w festiwalach na całym świecie, trasy koncertowe oraz deszcz nagród. W roku 1992 ukazała autobiografia wokalistki - "Niech żyje bal". Rok później wspólnie z grupą IRA nagrała specjalny singiel "Wiara". W kolejnych latach współpracowała z Orkiestrą Zbigniewa Górnego przy "Gali Piosenki Biesiadnej".

W latach 90. piosenkarka nagrała kolejne albumy: "Absolutnie nic", "Marysię Biesiadną", trzypłytową "Antologię" i "Złotą Marylę". Wszystkie albumy uzyskały status Złotej Płyty, a wydana w 1995 roku "Marysia Biesiadna" - Platynowej Płyty.

W 1997 roku artystka wydała album "Tribute to Agnieszka Osiecka", na który złożyły się archiwalne nagrania radiowe i premierowy utwór "Łatwopalni", będące hołdem dla zmarłej poetki - wieloletniej przyjaciółki Maryli i autorki tekstów jej największych przebojów. Kolejne płyty Rodowicz to m.in. "Przed zakrętem", "Kochać", "Jest cudnie".