Urodziła się 5 czerwca 1941 r. w miejscowości Skotniki koło Łęczycy (łódzkie). W filmach grała już w czasie studiów na Wydziale Aktorskim szkoły filmowej w Łodzi. Zadebiutowała w 1963 r. w "Ich dniu powszednim" Aleksandra Ścibora-Rylskiego. W 1964 r. ponownie zagrała u tego samego reżysera, w "Późnym popołudniu".

Reklama

Pierwszą ze swych najsłynniejszych ról wykreowała w 1965 r. W stworzonej przez Jerzego Kawalerowicza monumentalnej ekranizacji "Faraona" wcieliła się w Kamę, kapłankę fenicką, nałożnicę Ramzesa.

Została uznana za jedną z najciekawszych i najpiękniejszych polskich aktorek.

Wielką popularność Brylskiej ugruntowała cztery lata później rola Krzysi Drohojowskiej w filmie Jerzego Hoffmana "Pan Wołodyjowski" - postać romantycznej brunetki, w której do nieprzytomności kochał się Ketling.

Kolejne role w dorobku Brylskiej to m.in.: Ewa Salm w filmie "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię" w reż. Janusza Majewskiego (1969), Anna w "Albumie polskim" Jana Rybkowskiego (1970), Wanda w "Pogoni za Adamem" Jerzego Zarzyckiego (1970), Wiktoryna w filmie "Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais?" w reż. Jana Rutkiewicza (1971), Ewa w "Anatomii miłości" Romana Załuskiego (1972), Basia w "Godzinie za godziną" Załuskiego (1974).

Brylską można było oglądać także m.in. w "Romansie Teresy Hennert" Ignacego Gogolewskiego (1978), "Wściekłym" Romana Załuskiego (1979), serialu "Kariera Nikodema Dyzmy" Jana Rybkowskiego i Marka Nowickiego (1980), filmach "Między ustami a brzegiem pucharu" Zbigniewa Kuźmińskiego (1987), "Lepiej być piękną i bogatą" Filipa Bajona (1993).

Aktorka grała też w produkcjach zagranicznych. Wystąpiła m.in. w radzieckiej "Ironii losu" (inny tytuł tego filmu: "Szczęśliwego Nowego Roku", 1975, reż. Eldar Riazanow); obraz ten przyniósł jej w ZSRR wielką popularność.

Do najnowszych kinowych ról Brylskiej należą Nina w "Jasnych błękitnych oknach" Bogusława Lindy (2006) i Marta w "Miłości na wybiegu" Krzysztofa Langa (2009).