Andrzej Ciechanowiecki urodził się w 1924 roku w rodzinie ziemiańskiej. Wojnę spędził w Warszawie, gdzie zrobił maturę na podziemnych kompletach, studiował historię sztuki na tajnym uniwersytecie, a potem walczył w Powstaniu Warszawskim. Studia dokończył po wojnie na Uniwersytecie Jagiellońskim, był też absolwentem krakowskiej Akademii Handlowej.
W 1950 roku został uwięziony za przynależność do AK i rzekome szpiegostwo. Wyszedł na wolność po sześciu latach, a wkrótce potem wyjechał na stypendium naukowe na Zachód i pozostał na emigracji. Uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Tybindze, ale osiadł w Londynie, gdzie był współpracownikiem znanych galerii sztuki i współzałożycielem dwóch własnych.
Specjalizował się w malarstwie, a zwłaszcza rzeźbie baroku i klasycyzmu. Z dochodów swych galerii finansował osobistą pasję zbieracza sztuki polskiej i Fundację Ciechanowieckich.
Pozyskała ona na świecie i przekazała Zamkowi Królewskiemu w Warszawie setki zabytkowych przedmiotów użytkowych, obrazów, rzeźb i biżuterię.
Andrzej Ciechanowiecki został już w wolnej Polsce odznaczony krzyżem wielkim Orderu Polonia Restituta i orderem Orła Białego.