Iza Tarasewicz i Post Brothers stworzyli w Królikarni wystawę, na której wzajemnie oddziałują na siebie prace artystki i obiekty wydobyte z magazynów Muzeum Narodowego.

Tęcza, rzeźba, włosy ludzkie, sierść zwierzęca, masa asfaltowo-kauczukowa, preparowane jelita wieprzowe, 40 x 30 x 32 cm, 2010, fot. Piotr Żyliński / Media

Rzeźby Tarasewicz, wykonane z gliny, gipsu, betonu, smoły, złota, szkła, popiołu, zwierzęcych jelit, zestawiono z przedmiotami świadczącymi o lokalnej historii Królikarni: szpachlami mistrza Dunikowskiego, fragmentem XVIII-wiecznej dekoracji rzeźbiarskiej, czy powojennym zdjęciem zrujnowanego pałacu. Twórczość Tarasewicz pokazana w kontekście archiwaliów muzealnych na nowo prowokuje pytania o status rzeźby jako dziedziny sztuki, jej formę, materialność i rolę artysty w procesie tworzenia.

Media / Justyna Mielnikiewicz
Reklama

Postanowiliśmy wybrać z kolekcji Muzeum to, co w sferze ideowej dopełni się lub wykluczy nawzajem. Nurtował nas temat "architektury dla pustki", filozoficznego ujęcia niewidocznych potencjałów. Ustaliliśmy, że upleciemy warkocz znaczeń z porządku estetycznego, historycznego i ideologicznego - mówi Iza Tarasewicz.

Podczas otwarcia odbędzie się performance ύβρις ορατορίου / oratory of hubris z udziałem sopranistki Małgorzaty Trojanowskiej, która zinterpretuje techniczne notatki
Izy Tarasewicz. Performance nawiązuje do płyty winylowej artystki pod tym samym tytułem.

Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego
Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie
ul. Puławska 113 A, 02-707 Warszawa