Cztery nagie solistki promują operę Haendla

1 Na drodze do stworzenia nieistniejącego w Polsce teatru muzycznego bazującego na muzyce klasycznej – po Orfeuszu i Eurydyce Glucka wystawionym w sali gimnastycznej z ćwiczącymi w niej seniorami i dziećmi, Monteverdim w barze mlecznym i pieśniami Mendelssohna zainscenizowanymi w Lasku Wolskim – kolej na operę Händla. Twórczość tego kompozytora jest ważnym elementem programu grającej na historycznych instrumentach Capelli Cracoviensis.

2 Amadigi di Gaula to stosunkowo rzadko wystawiana opera magiczna. W realizacji Capelli Cracoviensis czarodziejski ogród Melissy to przestrzeń galerii sztuki, zamienionej w miejsce kultu przez kuratorkę-psychofankę Mariny Abramovic. Węzeł prowadzących do zbrodni namiętności rozgrywany jest na różnych poziomach reprezentacji.

3 Znaczna część przedstawienia to tworzony i filmowany na żywo film animowany. Plany aktorski i filmowy mieszają się z cytatami z historii body art i performance, wychodzących poza ramy sztuki i stających się rzeczywistością, w której funkcjonują bohaterowie opery.

4 Sztuka, sex, przemoc, pożądanie – wszystko bezpośrednio wywiedzione z ducha muzyki Händla. Sceniczny eksperyment służący odkrywaniu nowych, fascynujących i wywrotowych pokładów tkwiących w dziełach operowych, niesłusznie spychanych na margines zainteresowania polskich twórców i widzów. Barokowa opera, podawana w świeży sposób, od lat cieszy się ogromnym zainteresowaniem młodych progresywnych widzów na świecie.