Alina Obidniak urodziła się 29 czerwca 1931 r. w Krośnie. W latach pięćdziesiątych ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Tam rozpoczęła się jej wieloletnia przyjaźń z Jerzym Grotowskim. W rozmowie z PAP antropolog teatru i uczestnik inicjatyw Jerzego Grotowskiego prof. Mirosław Kocur zauważył, że znajomość z jednym z najwybitniejszych twórców polskiego teatru awangardowego miała ogromne znaczenie dla jej biografii.

"Najważniejszym znaczeniem w początkach jej pracy aktorskiej było spotkanie z Grotowskim. Łączyła ich zażyła przyjaźń. Po wielu latach, gdy Grotowski był już wielkim reżyserem, pisywał do Aliny Obidniak" – powiedział. Jego zdaniem wpływ Grotowskiego przejawiał się również w traktowaniu przez nią teatru w sposób „niezwykle romantyczny”, niczym misji społecznej, a nie rozrywki. Zdaniem prof. Kocura zażyła i długoletnia przyjaźń Obidniak z Grotowskim była tym bardziej wyjątkowa, ponieważ twórca Teatru Laboratorium „rzadko spoufalał się z ludźmi i był dość skryty”. Niektóre z listów Grotowskiego zostały opublikowane w 2010 r. w wydanej przez Obidniak książce „Pola energii. Wspomnienia i rozmowy”.

W kolejnych latach Alina Obidniak ukończyła studia reżyserskie we Wszechrosyjskim Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie, a także reżyserię filmową w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. W kolejnych latach reżyserowała w teatrach im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie (1961-1964), im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1964-1970). W latach 1973-1989 był dyrektor naczelną i artystyczną Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. W tym czasie rozpoczęła organizowanie corocznego Międzynarodowego Festiwalu Teatru Ulicznego. Prof. Mirosław Kocur powiedział w rozmowie z PAP, że spektakle jeleniogórskiego festiwalu były zjawiskiem przełomowym i nowatorskim w polskim życiu teatralnym. Spektakle uliczne przyciągały nie tylko znawców teatru, ale również osoby, które dopiero poznawały tę dziedzinę sztuki. Prof. Kocur dodał, że w okresie PRL potrafiła negocjować z władzami i zdobywać środki na prowadzoną przez siebie działalność.

Umiejętność łączenia ludzi

Na ten aspekt działalności Aliny Obidniak zwrócił uwagę także prezydent Jeleniej Góry Jerzy Łużniak w opublikowanym w mediach społecznościowych wspomnieniu. „Nie była łatwym partnerem w negocjacjach z instytucjami, ale potrafiła być apodyktyczna w taki sposób i z takim wdziękiem, że trudno było Jej nie ulec. Dlatego ulegali jej wszyscy, a Ona potrafiła dowieść, że dla Sztuki warto się zdobyć na rozmaite wyrzeczenia” – napisał prezydent miasta.

Zdaniem prof. Kocura tajemnicą sukcesów Aliny Obidniak w czasie jej pracy w Jeleniej Górze tworzeniu środowiska zaangażowanego w rozwój teatru była „umiejętność łączenia ludzi”. Podkreślił także jej zasługi dla rozwoju młodych reżyserów, między innymi Krystiana Lupy. „Rozpoczynał swoją drogę na światowe sceny pod opieką Aliny Obidniak w Jeleniej Górze” – zauważył. Wspominał, że sam był wspierany przez Alinę Obidniak, która zaoferowała mu pracę w teatrze w Jeleniej Górze. „Reagowała sercem, gdy uznawała, że ktoś robi coś ważnego. Była opiekunką aktorów” – powiedział. Jego zdaniem zawsze pozostawała w cieniu aktorów i nie dążyła do „bycia twarzą swoich inicjatyw”.

Była laureatką kilkudziesięciu nagród teatralnych, m.in. nagród za reżyserię na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych oraz nagrody z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru. W 1990 roku pełniła funkcję zastępcy dyrektora w nowo powstałym Ośrodku Grotowskiego we Wrocławiu (dzisiejszy Instytut im. Jerzego Grotowskiego). Była twórczynią Laboratorium Samorozwoju oraz prezesem Stowarzyszenia Centrum Inicjatyw Kulturotwórczych. W 2011 r. otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.